شخصیت اجتنابی | علائم و علل اختلال شخصیت اجتنابی

اختلال شخصیت اجتنابی یکی از اختلالات شخصیت دسته C است که با کمبود اعتماد به نفس و ترس شدید از طر شدن و مورد تمسخر قرار گرفتن شناخته می‌شود. این افراد علی رغم اینکه مایل‌اند با دیگران ارتباط برقرار کنند اما خود را در انجام آن ناتوان می‌بینند و در موقعیت‌های اجتماعی مختلف احساس بی کفایتی می‌کنند. افرادی که در این گروه قرار دارند ارتباطات اجتماعی محدودی دارند و تا حد امکان از اجتماعات گوناگون کناره گیری می‌کنند. با آگاهی از علائم این اختلال شخصیت و روش‌های درمان آن می‌توانید گامی در جهت درمان این اختلال و افزایش کیفیت زندگی خود بردارید. برای دریافت مشاوره در زمینه اختلال شخصیت اجتنابی می توانید در هر زمان از روز برای مشاوره تلفنی با برترین متخصصان در مرکز مشاوره روانشناسی ذهن نو از طریق شماره 02191002360 و یا از طریق تلفن های ثابت شهری با شماره 9099070354 تماس بگیرید.

 منبع: شخصیت اجتنابی | علائم و علل اختلال شخصیت اجتنابی

اختلال شخصیت اجتنابی چیست؟

افراد مبتلا به شخصیت اجتنابی یا دوری گزین، الگوی کم رویی شدید دارند. به طوری که این الگو زندگی آن‌ها را از ابتدا تا انتها تحت تاثیر قرار می‌دهد. این افراد مدام نگران این هستند که از طرف دیگران طرد شوند. اختلال شخصیت اجتنابی بر عملکرد فرد در دیگر جنبه‌های زندگی تاثیر می‌گذارد و ممکن است به اختلالات حاد دیگر منجر شود.

افراد مبتلا به اختلال شخصیت اجتنابی دچار کمبود اعتماد به نفس و عزت نفس هستند. آن‌ها علی رغم علاقه به حضور در جمع، به نظرات منفی دیگران حساس هستند و از جمع کناره گیری می‌کنند. این اختلال باعث می‌شود افراد از بودن در جمع خودداری کرده و از فعالیت‌های گروهی بپرهیزند. ازدواج با این شخصیت مشکلات خاص خود را دارد که می‌توانید با خواندن مقاله ازدواج با شخصیت اجتنابی اطلاعات بیشتری در این زمینه به دست آورید.

میزان شیوع اختلال شخصیت اجتنابی

گفته می‌شود بین نیم تا یک درصد مردم به اختلال شخصیت اجتنابی مبتلا هستند. این ارقام ممکن است در تحقیقات مختلف بیشتر یا کمتر شوند. شیوع اختلال شخصیت اجتماعی در بین زنان و مردان یکسان است. مانند بسیاری از اختلالات روان شناسی، این اختلال معمولا در بین افراد زیر 18 سال خود را نشان نمی‌دهد.

عوامل تاثیرگذار بر ابتلا به شخصیت اجتنابی

علت اصلی اختلال شخصیت اجتماعی همچون سایر اختلالات شخصیت ناشناخته است. تحقیقات نشان داده که اختلال شخصیت اجتنابی می‌تواند تحت تاثیر عوامل اجتماعی، روانی، ژنتیکی و محیطی پدید آید. از این نظریه که این اختلال در خانواده‌های خاصی اتفاق می‌افتد، می‌توان نتیجه گرفت اختلال شخصیت اجتنابی جنبه ژنتیکی دارد.

اگر والدین فرزند خود را مورد بی‌توجهی قرار دهند یا از او سوءاستفاده‌های عاطفی کنند، ممکن است فرزند به اختلال شخصیت اجتنابی دچار شود. عدم محبت، انتقاد یا تمسخر والدین می‌تواند موجب بروز این اختلال در فرد بشود. در گروه‌های همسالان اگر کودک به نحوی طرد شود نیز امکان بروز این اختلال بالا می‌رود. اختلال اضطراب اجتماعی و اختلال شخصیت اجتنابی دارای علت‌های مشابهی هستند، اما اختلال شخصیت دوری گزین شدیدتر از اختلال اضطراب اجتماعی است.

علائم اختلال شخصیت اجتنابی

افرادی که به اختلال شخصیت اجتنابی مبتلا هستند، معمولا در ارتباط با دیگران و محیط‌های کاری دچار مشکل می‌شوند. این مشکل از آنجا می‌آید که این افراد به خاطر ترس از رد شدن، ترس از طرد شدن، خجالت کشیدن، مورد انتقاد واقع شدن، ترس از آشنا شدن با آدم‌های جدید، ترس از احساس صمیمیت یا حتی بخاطر مورد تمسخر واقع شدن، از ارتباط با دیگران اجتناب می‌کنند.

افراد دچار اختلال شخصیت اجتنابی یا دوری گزین در باور کردن اینکه دیگران آن‌ها را دوست دارند نیز دچار مشکل هستند. ترس از طرد شدن در افراد مبتلا به شخصیت دوری گزین به قدری قوی است که این افراد حاضرند به جای برقراری ارتباط با دیگران تنها باشند. میزان اختلال شخصیت دوری گزین در یک طیف از بیشتر تا کمتر متغیر است.

نشانه‌ های متداول افراد مبتلا به شخصیت اجتنابی

علاوه بر اینکه از طرد شدن به شدت واهمه دارند، این علائم نیز اختلال شخصیت اجتنابی دیده می‌شود.